Η Αλένκα μου πρότεινε να πάμε για ξεβίδωμα στην ντίσκο «Eva» που λειτουργούσε στον ημιώροφο του εστιατορίου του βουνού στο ΚΠΓ «MONSENA». To 1988, κατά τη διάρκεια του 21ου Παγκοσμίου Συνεδρίου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Γυμνιστών είχα κάνει ένα σύντομο πέρασμα. Από τότε δεν πήγαινα λόγω ηλικίας.

Φορέσαμε λευκά παντελόνια, εκείνη δεν φορούσε εσώρουχο, σχεδόν ανοιχτή μπλούζα - όλα στη φόρα, αφού ήμασταν σε κέντρο παραθερισμού γυμνιστών. «Μπορεί να ερεθιστώ με το θέαμα και να ζητήσω να με πηδήξεις σε μια γωνιά!» Τη στρίμωξα σε μια γωνιά, τη φίλησα και την έσφιξα στην αγκαλιά μου. «Είμαι έτοιμος να σε πάρω!» Ήταν αληθινή ξεπέτα με τα όλα της.

Μπήκαμε στην ντίσκο και μόλις βλέπαμε με τα έντονα φωτορρυθμικά που εστίαζαν στις καλλίγραμμες υπάρξεις. Σταματήσαμε στο μπαρ, παραγγείλαμε δυο-τρία σφηνάκια σλιβοβίτσα να φτιαχτούμε, αν και γενικά δεν πίνω. «Έτσι μου έρχεται να τα βγάλω όλα στη φόρα και να παρθούμε δημόσια!» Τη συγκράτησα - άλλωστε στην ντίσκο δεν επιτρεπόταν η γυμνή εμφάνιση. Ανέβηκε στον στύλο και λικνίστηκε αποσπώντας το ζεστό χειροκρότημα των πελατών. Σε λίγο αρκετές γυναίκες λικνίζονταν στην πίστα, μερικές αντάλλασσαν καυτά φιλιά. Καθώς παρακολουθούσα την Αλένκα, με πλησίασε μια ξανθιά, επίσης Σλοβένα -μάλλον μου την έπεσε, λέγοντας πόσο ωραίο ζευγάρι ήμασταν. Η Αλένκα είχε ξεκουμπώσει την μπλούζα της προκαλώντας παροξυσμό, ενώ τα χέρια έδιναν και έπαιρναν. Η ξανθιά ήταν καυλωμένη σε σημείο που δεν την ενδιέφερε τι έκανε ο δικός της.

Κατεβαίνει η Αλένκα από τον στύλο και έρχεται προς το μέρος μας. «΄Ωρα για τρίο, θέλεις;», τη ρωτάει. Με έβαλαν στη μέση κι άρχισαν την επίθεση. Πήγαμε σε μια γωνιά κάπως σκοτεινή όπου γινόταν το «έλα να δεις». Η δεύτερη ξανθιά κατέβασε το παντελόνι της και αποκάλυψε τους σμιλεμένους γλουτούς της, να τους φιλήσεις, ενώ η Αλένκα την έγλειφε στο στήθος. Κάναμε ότι κάναμε και αργότερα συνεχίσαμε στην παραλία συντροφιά με τη σλιβοβίτσα. Τελειώνοντας μας ευχαρίστησε με καυτό γλωσσόφιλο, λέγοντας πως ευχαριστήθηκε το πήδημα. Μας άφησε ενθύμιο το μικροσκοπικό εσώρουχό της.

Περπατήσαμε με την Αλένκα μέχρι την προβλήτα, αγκαλιασμένοι και συνεχώς ερεθισμένοι. «Αν σου πω ότι θέλω να με γλείψεις, θα το κάνεις;»Καταλήξαμε σε ένα φυσικό βαθούλωμα, σήκωσε τα πόδια της και δέχτηκε έξτρα περιποίηση η ξεπέτα μου. Βογγούσε, ίδρωνε, έλεγε ακατάληπτες λέξεις. Το πρωί μας βρήκε ξαπλωμένους σε ένα παγκάκι, σκεπασμένοι με πετσέτες. Δεν είχαμε τη δύναμη, μάλλον διάθεση, να επιστρέψουμε στα διαμερίσματά μας. Κάποια πρωινά ζευγάρια μας ευχήθηκαν «αλό πήδημα» και η ετοιμόλογη Αλένκα απάντησε «που να ήξεραν ότι πηδιόμασταν όλο το βράδυ!»